Fijne Jaarwisseling!!!

31-12-11
Vandaag de laatste dag van het jaar!
De oliebollen zijn gekocht (zelf bakken vind ik nu toch een iets te grote klus) en we luisteren de foute 111.
Joris stuitert door het huis: vuurwerk is soms best spannend, maar vooral heel leuk!! Een enorme opluchting, want de vorige hond was ontzettend bang voor vuurwerk...

We hadden gehoopt dit oude jaar af te sluiten met 2 cavia's in huis. Flip is natuurlijk alweer een lange tijd zonder zijn Lola en ook wij zijn er aan gewend dat ze er niet meer is. Een cavia is een groepsdier, dus het is voor Flip veel fijner als hij weer gezelschap krijgt.
Al vanaf half november hadden we een cavia gereserveerd bij de caviaopvang van Marja. Lisa was daar zwanger binnengekomen en vanaf het moment dat Birgit haar zag wist ze het: haar wil ik! Wachten tot ze haar nestje groot had gebracht maakte haar niets uit.
Ondertussen zijn Lisa's 4 zonen groot genoeg om het nest te verlaten, dus wij gingen vanochtend, gewapend met Flip, Lisa ophalen. Birgit had al weken een nieuwe naam in haar hoofd: Rosie.
Lisa/Rosie en Flip gingen daar even samen in een ren om kennis te maken. Rosie vond het allemaal wel goed, ze was heel nieuwsgierig naar Flip, maar Flip reageerde niet zo heel goed: hij ging klappertanden en werd agressief: het ging niet samen. Heel verdrietig was dat, Birgit heeft weken gewacht en werd vanmorgen springend wakker omdat we haar eindelijk mochten halen!!
Marja heeft nog een baby-zeugje erbij gezet en dat vond Flip prima, alleen Birgit niet: dit was niet haar cavia. Marja heeft ook nog piepjonge babies, een paar op schoot gehad, twijfel, twijfel. Ze wist het niet...
Thuisgekomen keken we nog een keer op de website naar de babies die ze op schoot heeft gehad en nu weet ze het wel, het wordt de tweede van links, die mooie grijze.
We gaan een paar weken wachten tot ze bij haar mama weg mag en ondertussen kan Birgit een mooie naam bedenken!

Met mij gaat het verder prima: ik heb alweer gefietst, maar merk de laatste dagen wel dat ik best moe ben! Ondertussen lekker aan de frobel: de wolkenwagen gemaakt, wat elfjes, een winterhanger en een hagelsteendame.
Ook mijn eigen wintermandala van atelier Lindelicht vordert goed, hij is bijna af.
Foto's van mijn creaties heb ik niet gemaakt helaas, maar die van de wintermandala volgt zeker als hij af is, hij wordt echt ontzettend mooi!

Volgende week ga ik weer eens kijken of ik lang genoeg op een stoel kan zitten om gewoon weer eens poppen te gaan maken, ik heb er weer zoveel zin in! Ik heb een bestelling liggen voor een aantal muziekpopjes, geen zware klus, maar wel een leuke!

Ik wens iedereen een hele fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2012!

Kerstmis...

25-12-11
Het hele span is in de stal, het kind ligt in de kribbe en de lampjes in de kerstboom zijn aan.

Gisterenavond hadden wij voor het eerst kadootjes onder de boom. De kinderen kregen van ons geld om kadootjes te gaan kopen en hebben werkelijk prachtige dingen gekocht.
Ik kreeg allemaal dingen waarvan ik de afgelopen tijd had gezegd dat ik ze zo mooi vond, maar die ik dan voor mezelf toch niet kocht.
Van Bryan kreeg ik een prachtige kaars en zo'n ontzettend mooie houten schaal.
Van Birgit kreeg ik een wollen gewikkelde engel die ik in Gent had gezien. Ik vond haar zo ontzettend mooi...
Van Matthijs kreeg ik de Wintermandala van Atelier Lindelicht. Matthijs liep daar de winkel binnen en wist precies wat hij wilde kopen. Dat was natuurlijk eigenlijk boven budget, dus ik heb hem ook een beetje van Irene van de Poppendroom gekregen.


Ook hebben we een jarige hier vandaag! Joris is 1 en kreeg een botje... ;)

Het herstel gaat voorspoedig, ik kan heerlijk frobelen met vilt: Irene heeft een aantal pakketten meegegeven die in haar etalage moeten komen en zo heb ik van de week al 6 schommelwiegjes, een winterslinger en een bloemenkind gemaakt.
Nu ga ik natuurlijk eerst met die wintermandala aan de gang!

Ik wens iedereen hele fijne, mooie en gezellig kerstdagen!

4e advent

18-12-11
Vandaag is het vierde advent, de mensen komen erbij: in ons geval de boer, die voor herder speelt.
De os is nog steeds kwijt helaas en de ganzenhoedster heeft zich ook verstopt, maar het is maar even zoals het is. 

Vanuit mijn hoekje op de bank waar ik als een prinsesje lig, heb ik vandaag gekeken hoe de kerstboom opgetuigd werd. Normaal neem ik daarin het voortouw en komen er kleine appeltjes, schijven grapefruit en appelschijfjes in, maar zo is het dit jaar niet.
De boom werd behangen met de houten hangertjes, de prachtige ijspegels die ik in Gent heb gekocht en appelschijfjes, want snoepen uit de boom, dat moet!
Zelfs zonder lampjes aan vind ik hem prachtig! Op kerstavond zullen we ze echt aan gaan doen.

En dan mijn eigen avontuur: Minder dan 48 uur nadat ik met mijn koffer het ziekenhuis inliep, stapte ik voor mijn eigen voordeur weer uit de auto! Ik merkte na een enkele nacht al verschil: ik had, ondanks de wond, minder pijn dan het weekend ervoor! Iedere dag merk ik weer dat er dingen zijn die me makkelijker afgaan dan voorheen, maar natuurlijk blijft het voorlopig zaak heel voorzichtig te doen!

Creeeren zit me nog meer in de vingers dan ik zelf doorheb en in mijn ziekenhuisbed heb ik een jasje gebreid voor Ilse, de pop van Birgit.
De knoopjes moeten er nog aan en Birgit zelf is nu een sjaal aan het breien voor bij de jas: overwegend roze met een vleugje paars.

Ook heb ik Sofie hier al weken op de piano staan, met een kaal hoofd. Een vriendin van me heeft haar ooit gemaakt bij Froken Skicklig, maar was nooit tevreden over haar kapsel. Ik zou dat wel even oplossen zei ik haar, maar omdat het geen pop was die ik zelf had gemaakt, ging me dat niet zo gemakkelijk af, ik heb lang niet geweten hoe ik het aan zou pakken.
Gisterenochtend zat ik op de bank een beetje om me heen te kijken en ineens wist ik het! En even later had Sofie een prachtig boblijntje, met speldje. Ik ben er zelf heel tevreden over en straks wordt ze opgehaald door haar moeder, ben benieuwd hoe zij het vindt!

3e advent

12-12-11
Maria en Jozef reizen verder: De afgelopen week stonden ze op de schouw, naast een foto van mijn moeder (die perse niet op de schouw wilde staan ;) ) en deze week staan ze op het dressoir. Toen ik de foto gemaakt had zag ik dat het engeltje wat ik kreeg van de kleuterjuf er ook bij staat: een klein doosje om herinneringen in te doen. Op de een of andere manier belanden Maria en Jozef altijd op bijzondere plekjes hier in huis.

In de derde adventsweek komen de dieren, vooralsnog alleen de schapen, want de os is kwijt en het muisje zie ik zo voor me, maar als ik nu nog maar wist waar ik hem pas geleden nog zag! Het is een Ostheimer, dus ik vermoed dat de kinderen wel weten waar dat ligt, dus dat komt wel goed.
De schaapjes zijn ook van Ostheimer en het lammetje is een creatie van de kleuterhandjes van Matthijs, toen al handig... (Gisteren op de markt in Gent hadden we dan ook niet alleen veel bekijks door de mooie poppen, maar ook omdat er 2 hakende kinderen achter de kraam zaten.)
De schaapjes staan op het droge...
Letterlijk mag ik wel zeggen: de oppaskindjes zijn onder de pannen, de laatste markt is gisteren geweest, vanavond nog een gezellige cursusavond op het programma en dan gaan de poppenmaakspullen een paar weken in de mand.
Ik heb een prachtige werktafel in de woonkamer, heerlijk, want voorheen zat ik aan de keukentafel en moest ik altijd opruimen om te kunnen eten of, in geval van crisis en topdrukte, werd het gezin naar de bank verbannen om te eten. Het nadeel van zo'n tafel die je niet op hoeft te ruimen, daar hoef ik natuurlijk verder niets over te vertellen.
Deze hele ochtend ben ik al bezig om hem op te ruimen, de kerstboom komt volgend weekend en zal op mijn tafel (op veilige Joris-puberhoogte) komen te staan en dan is het wel prettig als die opgeruimd is.

Dit weekend ben ik niet thuis, dus Bryan en de kinderen gaan dan samen de boom zetten. Ik ben ontzettend benieuwd!

2 nichtjes

7-12-11
Deze 2 grote dames worden vandaag opgehaald. In hun bijna-blootje, want ze krijgen de babykleertjes aan van 2 kleine meisjes. Dat 2 broers papa worden van een meisje, de een op donderdag, de ander op vrijdag, is op zich al heel bijzonder. Dat ze dan, los van elkaar, besluiten hun dochters dezelfde naam te geven, geeft het nog een extra tintje. De namen worden anders gespeld, maar klinken gelijk.
De oma mailde me voor deze poppen, een donkere dame en een lichte, net als haar kleinkinderen.

En  natuurlijk ook nog de beloofde foto van de Roos van Jericho. Hij mnoet nodig besproeid zag ik, want de uiteinden worden alweer bruin, maar het hart is nog mooi groen en rood.

2e Advent

4-12-11

De week van de planten...
Boompjes van de Ostheimer, een rozenboogje, een hyacinth en de Roos van Jericho.
Dat is een bijzonder plantje: het hele jaar zit er een soort uitgedroogd bolletje in de kerstdoos, het ziet er een beetje uit als een conifeer. Het is een woestijnplantje wat jaren zonder water kan. Jaren heeft dit plantje ook wel eens meegemaakt. Ik kreeg hem zelf ooit in een kerstpakket, maar schatte hem toen niet zo naar waarde. Jaren later vond ik er een bij mijn moeder in huis (zelfde werkgever, zelfde kerstpakket) toen we dat aan het opruimen waren, ze had het al die jaren bewaard.
Ik besproei hem en na een half uurtje ziet het plantje er dan zo uit:

Ik zal morgen nog wel eens een foto maken, heel bijzonder, je ziet het bijna gebeuren!


Deze adventszondag is zo mogelijk nog vreemder dan de eerste: gisteren deed de goedheiligman dit huis aan (zo vroeg mogelijk aub, we kunnen het maar gehad hebben!) Dit jaar een hele speurtocht door het huis, van boven naar beneden en weer terug natuurlijk!
Sint bracht mooie dingen: boeken, kristallen, stenen en bijzondere knuffels
Deze heeft Irene gehaakt op verzoek van Matthijs, hij had het draakje gezien in een boekje, heeft zelf de wol mee uitgezocht en bedacht hardop met pretoogjes dat Sint dat wel zou betalen!
Birgit kreeg een ballerinakonijn, gebreid van wol/zijde. Vorige week besloten de kinderen ineens 's avonds regelmatig aan de wandel te gaan en zo had ik alleen overdag tijd voor dit geheime project. De balletschoentjes komen er nog aan.

Sint bracht ook vierkante ogen: een WII.
Ik als fel tegenstander ging dan toch maar overstag en dat is leuk. De verwondering, Birgit die maar blijft roepen: 'Dat is wel stom, dit hoort helemaal niet bij ons!'
Vandaag is het dus een schermdag, want als je dan zoiets krijgt moet je wel alles kunnen proberen. Ach, bewegen doen ze in ieder geval!
Fijne advent!

Advent

28-11-11
Gisteren was het de eerste advent, het eerste van de 4 kaarsjes is aan.
Volgens de vertellingen gingen Maria, Jozef en het ezeltje 4 zondagen voor kerstmis op weg naar Jeruzalem.
Ik ben niet kerkelijk en niet gelovig in die zin van het woord, maar hecht wel veel waarde aan rituelen en symbolen, vooral in deze tijd van het jaar.
Alles wordt stil, de natuur en de mensen, de uitbundigheid van de zomer is echt verdwenen, alles is in rust tot het licht weer terugkeert met kerst/het midwinterfeest. Het wordt niet gemakkelijk gemaakt zo met de gekte van sinterklaas en dus vraagt het veel.
Deze adventsperiode is voor mij extra bijzonder, in het midden gemarkeerd door een ingreep aan mijn lijf die mijn kwaliteit van leven aanzienlijk zal verbeteren. Althans, dat is het plan. Deze keer word ik gedwongen me voornamelijk met mijzelf bezig te houden, iets waar ik eigenlijk meer tegenop zie dan tegen de hele ingreep.
We weten niet wat ik de eerste weken daarna allemaal wel en niet kan, dus we zien het wel, maar nu de adventstijd is begonnen, ontwikkeld zich in mij toch de vurige wens dat ik op kerstavond in staat zal zijn het kerstspel op school bij te wonen. Het is voor ons de afsluiter van advent, daarna gaan we naar huis, doen de houtkachel aan (de enige keer in het jaar), doen voor het eerst de lampjes aan in de kerstboom en eten eigen gebakken broodjes met kip. Ik geniet altijd van dat moment en moet zeggen dat dat eigenlijk ook al wel genoeg kerst is, daarna mag het wel afgelopen zijn van mij, kerst zelf doet me weinig.
Maar eerst advent: stil worden en wachten op die ene ochtend, die altijd rond deze tijd is, waarop je 's ochtends vroeg buiten komt, je ineens de stilte opmerkt, je je adem ziet, je de vrieskou voelt en slechts een enkele vogel zingt.


Al die weken reist het gezelschap door ons huis, met als startpunt de klok van mijn moeder.
De eerste week is de week van de steen, de tweede week de planten, derde week de dieren en de vierde week de mensen.

Het opbouwen van de stal is begonnen, maar het begint heel rustig: een rood onderkleed, een blauw bovenkleed, sterren, een engel en stenen. 
Mijn stal staat bol van de bijzondere dingen: de prachtige bogen die ik ooit bij Keet kocht op een markt, de houten ster-lamp die ik op marktplaats vond, de speksteen die Birgit en Matthijs iedere zomer weer schuren en polijsten, de stenen die door hen ooit in het bos geraapt werden, de kristallen die ik mezelf eindelijk eens gunde, het kristal waar een kaarsje in kan, gekregen van een moeder als dank voor het vele oppassen, de steen die de kleuterjuf opraapte in Frankrijk tijdens haar half jaar durende wandeltocht, de ster met kristal die ik kreeg van iemand voor wie ik een engel had gewikkeld net als de mijne en mijn eigen engel, ik vind haar zo prachtig, maar ze kwam uit mijn handen als totale verrassing. Minstens zo bijzonder is de ster die zij draagt: Birgit vond hem ooit op het schoolplein, helemaal gekrast, maar de grootste schat die zij, toen peuter, ooit had gevonden.  

Zo komen er iedere week weer kleine dingen bij, dingen die ik in de loop van de jaren verzameld heb...
 
Bij mijn advents'krans' een 'zie je dat ik vroeger een prachtige boom was'-kandelaar, die ik ooit kocht in de biobus, gemaakt door bewoners van de Zwanenhoeve. Erbij wat takken van de conifeer en mijn blauwe sterrenketting: gekocht voor mijn allereerste kerstboom met blauwe ballen, 20 (!!!) jaar geleden alweer. 

Een prachtig boek om in deze tijd met de kinderen te lezen is 'Het licht in de lantaarn'een adventskalender in verhalen van Georg Dreissig.

Ik wens een ieder een fijne adventstijd.

Witte kool en peen saai?

22-11-11
 Welnee! Da's gewoon 2 dagen nasi!
Men neme:
Kool (witte of savooij)
Peen (of wat er dan ook toevallig in de koelkast ligt)
Kip
Rijst
2 eitjes
En als 'foute' toevoeging: een zakje Nasi Goreng van Konimex, niet bio, maar met een minimum aan fratsen. Die kruidenmix van de biowinkel vinden we gewoon niet zo lekker...

Rijst koken, kipstukjes braden, groenten erbij, 10 minuutjes stoven, ondertussen het zakje weken in heet water en daarna samen met de (rauwe) eitjes toevoegen, roeren tot het ei gestold is en dan de rijst erbij...
Vuur uit, deksel op de pan en even een half uurtje laten rusten. Evt nog wat opwarmen, maar meestal is dat niet eens nodig!

Eet smakelijk!

Birgit en Matthijs houden niet van spinazie...

21-11-11
...maar zo wel:
Men neme:
spinazie (vers van het land, bij voorkeur zonder zand ;) )
rul gebakken gehakt
bruschetta-kruiden
kleine prei
kerstomaatjes
feta
turks brood

Alles bij elkaar mikken en op het turks brood doen. Voor mij gewoon zo, voor de kinderen nog een scheutje ketchup erop... Waar ik vroeger alles lekker maakte met appelmoes, doen zij dat met ketchup, brrrrr...

Birgit houdt niet van bietjes...

19-11-11
...en al helemaal niet van aardappels!
We eten het natuurlijk allebei gewoon, maar nooit samen, er zijn natuurlijk grenzen. Vandaag aten we weer bietjes en ze hielp met koken: 'Wat fijn mam, dat je alles bij de bietjes doet wat ik lekker vind!'
En dan krijg je dus dit:

Men neme:
Bietjes
Pasta
Walnoten of hazelnoten
Feta
Appel
Kipfilet (klein beetje gezouten)

en mikke alles bij elkaar...
In de zomer eten we het koud, in de winter nog een beetje warm.

Eet smakelijk!

Uitslag give away

16-11-11

 Marjolein (Ravelein) heeft het pietje gewonnen!! Gefeliciteerd!

 Hierboven zijn pietjes met magneetjes en die hieronder zonder.
Mail je me je keuze even Marjolein? Dan stuur ik het pietje naar je op!

Herfstmarkten

14-11-11
Vorige week de herfstmarkt in Tilburg, gisteren die in Eindhoven.
Heel gezellig zijn ze altijd, die markten op de Vrije Scholen, druk en heel veel te doen voor de kinderen, dus Birgit en Matthijs gaan altijd graag mee! Ze maakten de afgelopen keren onder andere een vogelhuis, kabouters van hout, engeltjes van lontwol en pepernoten! Gisteren was zelfs ook een heus pietenparcours, waarbij je uiteindelijk op het dak van de garage belandde!
Voor mij is het ook heerlijk, inmiddels ken ik her en der verspreid een hoop mensen en is het altijd weer fijn om ze na (soms) lange tijd weer te zien!
Het is heerlijk om te zien hoe en waar mijn poppen terechtkomen, gisteren en vorige week hebben Kees, Jonas, Marit, Eline en nog een aantal, die nog niet eens een naam hadden, een nieuw huis gekregen.

De komende week heb ik nog de Herfstmarkt in Turnhout, nog even aan het werk dus!

Denk nog aan de Pietjes-Give Away. Ik heb er nu 5 om uit te kiezen! Ik maak er ook nog een aantal zonder magneetjes, ze zijn op en ik kan ze nergens meer krijgen.

De komende weken ga ik trouwens nog een aantal extra data plannen voor workshops, het moet allemaal nog wat definitiever worden, dus daar kom ik nog op terug. Er zal er in ieder geval ook eentje in het weekend zijn, waarop je dan in 1 dag de pop helemaal af kunt krijgen. Wil je graag nog voor sinterklaas een pop maken, schroom dan niet en mail of bel.

St. Maarten

11-11-11
Stergeflonker,
Buiten in het donker.
Onze lichtjes stralen,
dan kunnen wij niet verdwalen.
Het huis ruikt weer naar pompoen: de pompoensoep staat op en verbrande pompoen: de deksel van de door Birgit uitgeholde en versierde pompoen verbrandt als het kaarsje aangaat... Straks zal de school ook volledig naar verbrande pompoen ruiken, een heerlijke geur, onlosmakelijk verbonden met het feest van St. Maarten.

Uit onze nieuwsbrief:
"De legende van St. Maarten gaat over een Romeinse ridder die het niet eens was met het beleid.
Hij deelde na terugkeer van het slagveld alles wat hij nog aan bezittingen had uit aan de behoeftige mensen. Dat bleek niet genoeg, bijna thuis zat er een bedelaar bij de stadspoort die letterlijk niets om het lijf had. Maarten deelde toen zijn warme mantel met de bedelaar. Deze onbaatzuchtige daad leidde tot zijn inkeer, het moest anders. Maarten ging zijn leven verder wijden aan het helpen van de armen en onderdrukte mensen. Hij deed dat met een nieuw geloof en ging in het klooster. Uiteindelijk werd Maarten bisschop en ook heilig verklaard, vandaar Sint Maarten.
Vroeger gingen de armere kinderen op de sterfdag van Sint Maarten langs rijke boeren om daar de laatste vruchten van het land te ontvangen. Als dank zongen ze een lied.
Nu geven wij ook een lied aan de mensen. Het lichtje in de pompoen, een van de laatste vruchten die van het land komt, wijst ze de weg. Het is een verborgen lichtje. Het schijnt nog niet zo fel. Omhuld in een vrucht van de aarde. Enge gezichten horen dan ook eigenlijk niet op deze pompoen, maar meer hemelse sterren, die verwijzen maar een volgend feest dat ook voor de deur staat. Het lichtfeest van kerst.
Er begint nu ook een tijd van ontvangen. Ontvangen is een kunst. Bescheidenheid en tevreden zijn met een kleine gift. Als dank schenken we in deze tijd veel liederen."

Give away!

8-11-11
Jawel, het zijn er 35! En zoals gezegd: een heuse give-away...

Sint zit al in de boot en daarom verloot ik een pietje!
Een pietje van nicky velours met magneetjes als handjes!
Dit pietje is de enige die ik op dit moment in huis heb, ik ben ze nog aan het maken en de winnaar mag daar een keuze uit maken.

Reageer hieronder of op Hyves, voorwaarde is wel dat je volger/lid bent.
Volgende week woensdag maak ik de winnaar bekend!

En dan nog...

5-11-11
...jezelf afvragen of je wel genoeg hebt!
Volgens mij kan ik me beter afvragen of het allemaal wel in de auto past!

Misschien tot straks op de herfstmarkt van de Vrije School in Tilburg!

PS: even een vlugge close-up van een kinderwagen, zijn ze niet geweldig geworden?

Slinger en voorbereidingen!

31-10-11
De afgelopen week druk bezig geweest met de 5 decemberslinger voor in het winkeltje van Irene. Morgen ga ik weer helpen met het omtoveren van de etalage, in december-stijl deze keer!

Ondertussen zijn ook de voorbereidingen in volle gang voor de markten die voor de deur staan! Komende zaterdag in Tilburg de eerste, afgelopen week kwam die in Eindhoven voor het weekend erna erbij en het weekend daarop ben ik in Turnhout! Dan even pauze tot december als ik in Gent zal staan.
Je wilt niet weten hoe mijn tafel eruit ziet op dit moment en hoeveel projecten ik tegelijk aan het maken ben! En ondertussen bedenk ik me dan ook nog wat eigenlijk nog harder nodig is, dan dat waar ik mee bezig ben. Creatieve chaos noemen we dat en ik vind het heerlijk.
Alleen zo wel de tafel leegmaken, want vanavond is er natuurlijk gewoon cursus. Niet erg, want af en toe orde in de chaos  is alleen maar prettig!

Ik zag van de week dat ik inmiddels 34 volgers heb! Als ik er 35 heb, dan komt er een give-away. Ik ben al druk aan het bedenken wat dat dan zou moeten worden.

Maar voor nu: werken, werken, werken!!!
Fijne week!

Een stukje geschiedenis...

21-10-11

In de tijden dat ik begon met poppen maken was Birgit 1,5: mijn eerste pop was een soort kaboutermeisje voor haar. Helemaal met de hand genaaid, want achter de naaimachine, daar had ik geen kaas van gegeten. (Ooit had mijn moeder mij als pup willen leren hoe je met een naaimachine omgaat met als enige resultaat dat er rook uitkwam!)
Eef heette Birgits pop, de naam niet helemaal zelf gekozen, maar ze was mijn eerste en dus een Eva had ik bedacht.
 
Eef is jarenlang Birgits steun en toeverlaat geweest, ze ging waar Birgit ging. In de loop der jaren heeft ze al menig maal plastische chirurgie ondergaan: een neuscorrectie (mijn poppen hebben nu zelden een neus, daar slijt de tricot heel hard) of een liposuctie (de wol vervilt uiteindelijk: openmaken en opnieuw vullen).
Ze heeft de tand des tijds doorstaan: Birgit is nu 8 jaar ouder, pakte net voor mij Eef, die inmiddels niet meer in haar bed te vinden is, en zegt: 'goh mam, ik heb nog nooit gezien dat ze roze haar heeft!' Eef was gewoon Eef.

Maar met Eef maken was ik natuurlijk niet klaar, ik kreeg eigenlijk eerder de smaak te pakken. Ik ben zelf aan de slag gegaan, kreeg de oude naaimachine van mijn moeder en maakte me dat ook eigen. Omdat ik eigenlijk nooit wist hoe je haren moest maken en niet iedere pop een muts heeft, ging ik op poppencursus, heel gezellig!

Toen Birgit en Matthijs eenmaal helemaal voorzien waren, was ik nog steeds niet klaar: ik wilde er meer mee gaan doen en zo is 6 jaar geleden 't Knuffelpopje ontstaan, genoemd naar de knuffel die ik op dat moment het meeste maakte. In het begin verkocht ik bijna alleen knuffels en vooral via Marktplaats, met prijzen bepalen deed ik maar wat, het moest vooral niet te duur zijn.

Later ging ik ook grotere poppen maken en verkopen, ook daarvoor moest een prijs bepaald worden en zo struinde ik internet af, op zoek naar soortgelijke poppen. Daar kwam ik prijzen tegen van vaak boven de 100-150 euro. Daar schrok ik een beetje van: de poppen zijn het zeker waard, maar zou ik zo'n uitgave doen voor mijn eigen kind? Mijn antwoord was 'nee'.
Mijn motto werd: 'Ik gun ieder kind zo'n pop!' Mijn ijkpunt werd de babyborn, toen 40 euro (nu volgens mij soms nog): het feit dat een babyborn goedkoper was, mocht geen reden zijn om mijn pop niet te kopen. Zo haal ik mijn materiaalkosten eruit en geef mezelf de kans te investeren in een grotere diversiteit aan materialen.

Soms valt het mensen op en krijg ik vragen:
Zijn de poppen van mindere kwaliteit? Zijn de stoffen van mindere kwaliteit?
Het antwoord daarop is voor beiden nee.
Ik werk met de grootst mogelijke zorg en veel plezier aan iedere pop die ik maak. Dat maakt ze niet perfect, want het blijft natuurlijk handwerk.
De materialen waarmee ik werk, worden ook met zorg uitgekozen.
Bijvoorbeeld de tricot die ik gebruik: deze is van goede kwaliteit en 100% katoen. Ik kijk wel eens rond op andere plekken en ben ook op zoek geweest naar biologische tricot, maar ik vind hem te dun, dat slijt sneller en het blijft natuurlijk een pop die intensief gebruikt moet kunnen worden.
De meeste nicky velours die ik gebruik is ook van 100% katoen en gifvrij geverfd. Het geldt niet voor alle kleuren die ik heb: bijvoorbeeld paars is niet gifvrij geverfd beschikbaar.
De katoen voor de kleertjes, daarvan zijn sommige 100% biologisch en sommigen zijn gewoon lapjes van de markt, maar altijd 100% katoen.
De wol voor de haartjes is (behalve de stekeltjes wol) altijd 100% wol, de krulletjeswol is 100% mohair. 
De wol die ik gebruik om te breien is over het algemeen een biologisch plantaardig geverfd wol/zijde mengsel. Een enkele keer haal ik wol in de winkel hier: een speciale kleur (bijvoorbeeld de kleertjes voor Knoest en Annemoon), een andere dikte of materiaal. Dat is niet altijd 100% wol, dat vind ik eigenlijk heel jammer, maar het is er gewoon niet altijd en soms wil het oog ook wat.

De prijzen zijn nauwelijks veranderd, ondanks dat de materialen in de afgelopen jaren flink in prijs gestegen zijn, maar ik gun nog steeds ieder kind een stoffen pop, die warm aanvoelt, heerlijk (en natuurlijk!) ruikt en (een enkele uitzondering daar gelaten) gemaakt is van uitsluitend natuurlijke materialen.

Cursus poppenmaken.

19-10-11
Zomaar wat foto's van kinderen met hun pop, waarop je kunt zien hoe waardevol een pop kan zijn. Een mooier cadeau kun je bijna niet schenken en het allermooiste is het natuurlijk als je de pop zelf hebt gemaakt!
En echt waar: iedereen kan het, zelfs zonder ervaring kun je zo'n prachtige pop maken.
Nu  is het ook een prachtig moment om ermee te beginnen: de pop zal voor sinterklaas klaar kunnen zijn!

In een paar keer kun je samen met mij een pop maken.

Op de maandag- en donderdagavond heb ik nog wat plekjes vrij, maar overdag of in het weekend (op afspraak) is ook mogelijk.

Je kunt komen om 1 pop te maken, maar ook een hele reeks poppen, van wiegelapje tot ledemaat.

Wil je meer informatie?
Mail me dan op: info@knuffelpopje.nl

Blauw!!!

17-10-11
Groen is een kleur die ik eigenlijk alleen maar waardeer als het gaat over blaadjes, gras en beestjes.
Leven met de 'kunstmatige' kleur groen om me heen, dat kan ik niet! Toen we dit huis kochten was de keuken groen (met confettistipjes!), de badkamer was groen, de buitenkant groen, de trap groen, her en der verspreid wat groene verf en een paar groene deuren.
De badkamer en keuken, daarvan riep ik meteen: 'Dat is weg voor ik hier ga wonen!'

Blauw of paars, dat zijn mijn kleuren (gelukkig niet alleen van mij, maar ook van mijn volkje) en langzaam winnen die kleuren hier in huis terrein.
Dit weekend waren de omstandigheden ideaal om de buitenboel af te maken. Het was wat dat betreft een lastige zomer of het regende heel hard of het was te heet! Dit weekend was het gelukkig 'maar' 16 graden buiten, maar bij ons voor voelt het als zomer!
De klus is geklaard: de voorkant is eindelijk blauw!!
Volgende zomer de achterkant (en die kan dan weer alleen als het goed heet is, want achter ligt op het noorden en daar blijft het altijd fris!).

In huis rest alleen nog de vloerbedekking op de trap, maar die moet blijven liggen tot de gang boven is gewit. Eigenlijk een klus die voor deze winter op de planning stond omdat alle kamers eindelijk helemaal af zijn, maar dat wordt uitgesteld tot volgend jaar.
En dan beneden nog 2 groene deuren, dat is natuurlijk een klusje van niets, maar de Herfstmarktentijd ligt in het verschiet, daar ga ik me eerst mee bezighouden!

Vorige week heb ik trouwens de herfstslinger gemaakt van Septemberspring voor in het winkeltje van Irene, leuk klusje om te doen en achteraf denk je altijd: 'ach, het is het werk niet.', maar ik vond het toch ook wel een flink klusje! Ik had er geen foto van gemaakt, dit is de voorbeeldfoto!
Ik vind het wel een heel leuk ding!

Weinig woorden...

10-10-11
Ik ben een beetje stil, maar mijn handen staan alles behalve stil...
Jonas heeft haren, Jelske nieuwe kleren en Lovis eindelijk een vestje. Wiegepopjes werden gemaakt en de prachtige houten wiegjes van Johan (in 3 maten!) gevuld met matrasje en dekentje.
Zijn ze niet prachtig?