Advent

28-11-11
Gisteren was het de eerste advent, het eerste van de 4 kaarsjes is aan.
Volgens de vertellingen gingen Maria, Jozef en het ezeltje 4 zondagen voor kerstmis op weg naar Jeruzalem.
Ik ben niet kerkelijk en niet gelovig in die zin van het woord, maar hecht wel veel waarde aan rituelen en symbolen, vooral in deze tijd van het jaar.
Alles wordt stil, de natuur en de mensen, de uitbundigheid van de zomer is echt verdwenen, alles is in rust tot het licht weer terugkeert met kerst/het midwinterfeest. Het wordt niet gemakkelijk gemaakt zo met de gekte van sinterklaas en dus vraagt het veel.
Deze adventsperiode is voor mij extra bijzonder, in het midden gemarkeerd door een ingreep aan mijn lijf die mijn kwaliteit van leven aanzienlijk zal verbeteren. Althans, dat is het plan. Deze keer word ik gedwongen me voornamelijk met mijzelf bezig te houden, iets waar ik eigenlijk meer tegenop zie dan tegen de hele ingreep.
We weten niet wat ik de eerste weken daarna allemaal wel en niet kan, dus we zien het wel, maar nu de adventstijd is begonnen, ontwikkeld zich in mij toch de vurige wens dat ik op kerstavond in staat zal zijn het kerstspel op school bij te wonen. Het is voor ons de afsluiter van advent, daarna gaan we naar huis, doen de houtkachel aan (de enige keer in het jaar), doen voor het eerst de lampjes aan in de kerstboom en eten eigen gebakken broodjes met kip. Ik geniet altijd van dat moment en moet zeggen dat dat eigenlijk ook al wel genoeg kerst is, daarna mag het wel afgelopen zijn van mij, kerst zelf doet me weinig.
Maar eerst advent: stil worden en wachten op die ene ochtend, die altijd rond deze tijd is, waarop je 's ochtends vroeg buiten komt, je ineens de stilte opmerkt, je je adem ziet, je de vrieskou voelt en slechts een enkele vogel zingt.


Al die weken reist het gezelschap door ons huis, met als startpunt de klok van mijn moeder.
De eerste week is de week van de steen, de tweede week de planten, derde week de dieren en de vierde week de mensen.

Het opbouwen van de stal is begonnen, maar het begint heel rustig: een rood onderkleed, een blauw bovenkleed, sterren, een engel en stenen. 
Mijn stal staat bol van de bijzondere dingen: de prachtige bogen die ik ooit bij Keet kocht op een markt, de houten ster-lamp die ik op marktplaats vond, de speksteen die Birgit en Matthijs iedere zomer weer schuren en polijsten, de stenen die door hen ooit in het bos geraapt werden, de kristallen die ik mezelf eindelijk eens gunde, het kristal waar een kaarsje in kan, gekregen van een moeder als dank voor het vele oppassen, de steen die de kleuterjuf opraapte in Frankrijk tijdens haar half jaar durende wandeltocht, de ster met kristal die ik kreeg van iemand voor wie ik een engel had gewikkeld net als de mijne en mijn eigen engel, ik vind haar zo prachtig, maar ze kwam uit mijn handen als totale verrassing. Minstens zo bijzonder is de ster die zij draagt: Birgit vond hem ooit op het schoolplein, helemaal gekrast, maar de grootste schat die zij, toen peuter, ooit had gevonden.  

Zo komen er iedere week weer kleine dingen bij, dingen die ik in de loop van de jaren verzameld heb...
 
Bij mijn advents'krans' een 'zie je dat ik vroeger een prachtige boom was'-kandelaar, die ik ooit kocht in de biobus, gemaakt door bewoners van de Zwanenhoeve. Erbij wat takken van de conifeer en mijn blauwe sterrenketting: gekocht voor mijn allereerste kerstboom met blauwe ballen, 20 (!!!) jaar geleden alweer. 

Een prachtig boek om in deze tijd met de kinderen te lezen is 'Het licht in de lantaarn'een adventskalender in verhalen van Georg Dreissig.

Ik wens een ieder een fijne adventstijd.

Witte kool en peen saai?

22-11-11
 Welnee! Da's gewoon 2 dagen nasi!
Men neme:
Kool (witte of savooij)
Peen (of wat er dan ook toevallig in de koelkast ligt)
Kip
Rijst
2 eitjes
En als 'foute' toevoeging: een zakje Nasi Goreng van Konimex, niet bio, maar met een minimum aan fratsen. Die kruidenmix van de biowinkel vinden we gewoon niet zo lekker...

Rijst koken, kipstukjes braden, groenten erbij, 10 minuutjes stoven, ondertussen het zakje weken in heet water en daarna samen met de (rauwe) eitjes toevoegen, roeren tot het ei gestold is en dan de rijst erbij...
Vuur uit, deksel op de pan en even een half uurtje laten rusten. Evt nog wat opwarmen, maar meestal is dat niet eens nodig!

Eet smakelijk!

Birgit en Matthijs houden niet van spinazie...

21-11-11
...maar zo wel:
Men neme:
spinazie (vers van het land, bij voorkeur zonder zand ;) )
rul gebakken gehakt
bruschetta-kruiden
kleine prei
kerstomaatjes
feta
turks brood

Alles bij elkaar mikken en op het turks brood doen. Voor mij gewoon zo, voor de kinderen nog een scheutje ketchup erop... Waar ik vroeger alles lekker maakte met appelmoes, doen zij dat met ketchup, brrrrr...

Birgit houdt niet van bietjes...

19-11-11
...en al helemaal niet van aardappels!
We eten het natuurlijk allebei gewoon, maar nooit samen, er zijn natuurlijk grenzen. Vandaag aten we weer bietjes en ze hielp met koken: 'Wat fijn mam, dat je alles bij de bietjes doet wat ik lekker vind!'
En dan krijg je dus dit:

Men neme:
Bietjes
Pasta
Walnoten of hazelnoten
Feta
Appel
Kipfilet (klein beetje gezouten)

en mikke alles bij elkaar...
In de zomer eten we het koud, in de winter nog een beetje warm.

Eet smakelijk!

Uitslag give away

16-11-11

 Marjolein (Ravelein) heeft het pietje gewonnen!! Gefeliciteerd!

 Hierboven zijn pietjes met magneetjes en die hieronder zonder.
Mail je me je keuze even Marjolein? Dan stuur ik het pietje naar je op!

Herfstmarkten

14-11-11
Vorige week de herfstmarkt in Tilburg, gisteren die in Eindhoven.
Heel gezellig zijn ze altijd, die markten op de Vrije Scholen, druk en heel veel te doen voor de kinderen, dus Birgit en Matthijs gaan altijd graag mee! Ze maakten de afgelopen keren onder andere een vogelhuis, kabouters van hout, engeltjes van lontwol en pepernoten! Gisteren was zelfs ook een heus pietenparcours, waarbij je uiteindelijk op het dak van de garage belandde!
Voor mij is het ook heerlijk, inmiddels ken ik her en der verspreid een hoop mensen en is het altijd weer fijn om ze na (soms) lange tijd weer te zien!
Het is heerlijk om te zien hoe en waar mijn poppen terechtkomen, gisteren en vorige week hebben Kees, Jonas, Marit, Eline en nog een aantal, die nog niet eens een naam hadden, een nieuw huis gekregen.

De komende week heb ik nog de Herfstmarkt in Turnhout, nog even aan het werk dus!

Denk nog aan de Pietjes-Give Away. Ik heb er nu 5 om uit te kiezen! Ik maak er ook nog een aantal zonder magneetjes, ze zijn op en ik kan ze nergens meer krijgen.

De komende weken ga ik trouwens nog een aantal extra data plannen voor workshops, het moet allemaal nog wat definitiever worden, dus daar kom ik nog op terug. Er zal er in ieder geval ook eentje in het weekend zijn, waarop je dan in 1 dag de pop helemaal af kunt krijgen. Wil je graag nog voor sinterklaas een pop maken, schroom dan niet en mail of bel.

St. Maarten

11-11-11
Stergeflonker,
Buiten in het donker.
Onze lichtjes stralen,
dan kunnen wij niet verdwalen.
Het huis ruikt weer naar pompoen: de pompoensoep staat op en verbrande pompoen: de deksel van de door Birgit uitgeholde en versierde pompoen verbrandt als het kaarsje aangaat... Straks zal de school ook volledig naar verbrande pompoen ruiken, een heerlijke geur, onlosmakelijk verbonden met het feest van St. Maarten.

Uit onze nieuwsbrief:
"De legende van St. Maarten gaat over een Romeinse ridder die het niet eens was met het beleid.
Hij deelde na terugkeer van het slagveld alles wat hij nog aan bezittingen had uit aan de behoeftige mensen. Dat bleek niet genoeg, bijna thuis zat er een bedelaar bij de stadspoort die letterlijk niets om het lijf had. Maarten deelde toen zijn warme mantel met de bedelaar. Deze onbaatzuchtige daad leidde tot zijn inkeer, het moest anders. Maarten ging zijn leven verder wijden aan het helpen van de armen en onderdrukte mensen. Hij deed dat met een nieuw geloof en ging in het klooster. Uiteindelijk werd Maarten bisschop en ook heilig verklaard, vandaar Sint Maarten.
Vroeger gingen de armere kinderen op de sterfdag van Sint Maarten langs rijke boeren om daar de laatste vruchten van het land te ontvangen. Als dank zongen ze een lied.
Nu geven wij ook een lied aan de mensen. Het lichtje in de pompoen, een van de laatste vruchten die van het land komt, wijst ze de weg. Het is een verborgen lichtje. Het schijnt nog niet zo fel. Omhuld in een vrucht van de aarde. Enge gezichten horen dan ook eigenlijk niet op deze pompoen, maar meer hemelse sterren, die verwijzen maar een volgend feest dat ook voor de deur staat. Het lichtfeest van kerst.
Er begint nu ook een tijd van ontvangen. Ontvangen is een kunst. Bescheidenheid en tevreden zijn met een kleine gift. Als dank schenken we in deze tijd veel liederen."

Give away!

8-11-11
Jawel, het zijn er 35! En zoals gezegd: een heuse give-away...

Sint zit al in de boot en daarom verloot ik een pietje!
Een pietje van nicky velours met magneetjes als handjes!
Dit pietje is de enige die ik op dit moment in huis heb, ik ben ze nog aan het maken en de winnaar mag daar een keuze uit maken.

Reageer hieronder of op Hyves, voorwaarde is wel dat je volger/lid bent.
Volgende week woensdag maak ik de winnaar bekend!

En dan nog...

5-11-11
...jezelf afvragen of je wel genoeg hebt!
Volgens mij kan ik me beter afvragen of het allemaal wel in de auto past!

Misschien tot straks op de herfstmarkt van de Vrije School in Tilburg!

PS: even een vlugge close-up van een kinderwagen, zijn ze niet geweldig geworden?