Ambertje.

30-6-14
Ken je Amber nog? Een paar weken geleden kreeg ik haar van een vriendin: Een echte zandpop, niet van mijn hand. Ze had een tijd op Heimdal gewoond, maar daar was ze niet meer 'nodig'. Haar neusje was stuk en er waren nog wat kleine andere dingetjes te doen aan haar. Ik mocht haar meenemen en een goed adres voor haar zoeken.

Ze heeft een paar weken onaangeroerd op de piano gezeten, geen idee hoe ik het vorm moest geven. Goed, eerst maar even andere kleren dan en nog maar even laten zitten en steeds naar haar kijken.
Terwijl ik daar nog mee bezig was stond ik op de braderie tijdens de Aardbeifeesten in Zundert. Een beetje misplaatst voelde ik daar wel met mijn poppenkinderen. Maar toch: voor de dag goed en wel halverwege was liep er een mevrouw mijn kraam voorbij en stopte ineens. Ze zei iets tegen haar man en kwam teruggelopen. Zoiets zou mooi zijn voor bij haar op de afdeling: ze werkt met dementerende bejaarden en er is een mevrouw die steeds haar dochter zoekt, vertelde ze me. Ik zei meteen dat zij degene was die ik zocht! Ik vertelde haar over Ambertje en gaf haar mijn kaartje.
Ze mailde al snel en we spraken af dat ik haar zou bellen als Ambertje zover was. Vorige week heb ik haar gemaakt: neusje, nekje, duimpjes en wat extra haartjes.
Vanavond is Ambertje dan opgehaald. Ik kreeg een prachtige bos bloemen en ga zeker nog horen hoe ze op de afdeling ontvangen wordt! 
Een mooie plek voor haar gevonden, zonder ooit gezocht te hebben. Hoe bijzonder is dat...

Vrije School.

8-6-14
Vandaag eerste pinksterdag, dus afgelopen vrijdag traditioneel het meiboomdansen. 
Met Birgit in de 6e was het voor ons de laatste keer, dus wij als ouders mochten hem uitvlechten... Het was een waar feestje!
Filmpje! (de enthousiaste juicher is niet mijn dochter, maar ik zou het geluid niet vol openzetten! ;) )
Zie je die lange lijs links trouwens? Da's mijn dame! Op school al een paar jaar circusles en af en toe worden de kunsten getoond aan de ouders. Op de bal, met de diabolo. Niet alles ging zoals bedacht en daar hadden ze dan weer bijzonder veel lol om. Fijn, in de ontspanning. In mijn ogen iets waar de vrije school een flinke bijdrage aan heeft geleverd...

Voor haar is het uitrollen naar de vakantie al even bezig: eindtoneelstuk maken, kamp plannen, eindfeest plannen, maar vooral melig zijn en hopen, hopen, hopen dat je niet ziek wordt (want stel je voor dat je iets van dit alles mist!).

Samen met school en meester is hier een dame neergezet die vol goede moed, maar vooral stevig in de schoenen een nieuwe fase in kan gaan!