8 juli 2010
Soms komen complimenten uit een bijzonder onverwachte hoek:
In de gang op school wachtend, als achtervang voor Matthijs tijdens het kennismaken met de klas van volgend jaar, maak ik van de nood een deugd en voorzie een pop van haren. Een grote stoere jongen komt voorbij, kijkt, kijkt nog eens en zegt: 'Zo! Dat is wel mooi!' Waarop ik zeg: 'dankjewel'
Hoor ik hem verderop in de gang bijna boos mompelen: 'Waarom nou weer dankjewel? Je kunt toch niets anders zeggen dan dat het mooi is als het mooi is?'
Soms komen complimenten uit een bijzonder onverwachte hoek:
In de gang op school wachtend, als achtervang voor Matthijs tijdens het kennismaken met de klas van volgend jaar, maak ik van de nood een deugd en voorzie een pop van haren. Een grote stoere jongen komt voorbij, kijkt, kijkt nog eens en zegt: 'Zo! Dat is wel mooi!' Waarop ik zeg: 'dankjewel'
Hoor ik hem verderop in de gang bijna boos mompelen: 'Waarom nou weer dankjewel? Je kunt toch niets anders zeggen dan dat het mooi is als het mooi is?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten