Naar aanleiding van de opmerkingen op de blog van gisteren wat meer over het hoe en waarom van het pinksterfeest op de Vrije School...
Een stukje uit onze nieuwsbrief:
Na de gebeurtenissen van Goede Vrijdag en de opstanding van Jezus zitten zijn leerlingen bij elkaar en weten niet goed hoe het nu verder moet. Plotseling verschenen er een soort vlammen boven hun hoofden, de zgn. vurige tongen. De gelovigen werden met de Heilige Geest vervuld. Pinksteren brengt nieuwe inspiratie; ze worden bevrijd uit het verlammende gevoel en treden met zekerheid en vol wilskracht de wereld tegemoet, vervuld van de Geest.
Nu wordt de natuur op zijn mooist, de lente is op haar hoogtepunt. Bruid en bruidegom zijn hiervoor een beeld; de aarde tooit zich als bruid om de gaven uit de hemel te ontvangen. De witte duif (of een andere witte vogel) komt in veel sprookjes voor en wijst daar de weg, als de hoofdpersoon het niet meer weet, bv Assepoester en Hans en Grietje.
Om de meiboom (dit jaar: juniboom!) wordt gezamenlijk gedanst en gezongen, om te vieren dat niet alleen de individuele mens, maar ook de gemeenschap waarin hij leeft blij is met de neergedaalde geestkracht. De jongere kinderen kleden zich in het wit en het 'Bruidspaar' zit helemaal in zijn rol. Met overgave nemen zij de linten en dansen rond de meiboom op het schoolplein. Elke klas maakt een dans of figuur wat past bij de ontwikkeling van de kinderen. Kortom: we zullen zien een bundeling van zang, dans, samenwerking, blijdschap en wilskracht.
De jaarfeesten worden gevierd om uiting te geven aan de kringloop van het jaar. Ieder feest heeft wel zijn wortels in de seizoenen, maar ook in de 'gemoedstoestand' van de mens gedurende het jaar.
Het meest uitbundige feest komt er bijna aan: St. Jan, het zomerfeest op 24 juni.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten